ให้เธอไว้เป็นที่ระลึก

เชื่อว่าแม่ท้องทุกคนจะต้องตื่นเต้นมากๆกับการที่ตัวเองได้มีอีกหนึ่งชีวิตน้อยๆอยู่ในพุงของตัวเอง

^^

ย้อนไปเมื่อต้นปีตอนที่พิมใช้

home pregnancy test แล้วรู้ว่าตัวเองตั้งท้องนี่จำได้ว่าตื่นเต้นจนแทบจะเป็นลมเลยค่ะ เคยคิดมาตลอดว่าตอนฟังประกาศผลเอนท์ทางโทรศัพท์(เอิ่ม...โบมากกกก)นี่มันที่สุดของที่สุดแล้ว ตอนลุ้นผลตั้งครรภ์บน pregnancy test นี่ตื่นเต้นมากว่าไม่รู้กี่ร้อยกี่พันเท่า พอได้เห็นเส้นจางๆขึ้นมาเท่านั้นแหละ พูดได้เลยว่าแทบหยุดหายใจ

มันทั้งดีใจ ทั้งตื่นเต้น ทั้งตกใจ หลากหลายอารมณ์ผสมปนเปมั่วกันไปหมด

ในชั่วขณะเดียวกันน้ำตาก็ไหลพรากๆออกมา จำได้ว่ามีช็อตค่อยๆเอามือจับท้องตัวเองด้วย ฮ่าๆๆ ดราม่ามากกกก เหมือนนางเอกในละครหลังข่าวเป๊ะ

พอตั้งท้องปุ๊บ ความคิดอยากจะทำอะไรพิเศษๆให้ลูกเก็บไว้ดูตอนโตก็ผุดขึ้นมาเต็มไปหมดเลยค่ะ

อย่างข้างล่างนี่คือของขวัญสุดพิเศษชิ้นแรกที่พิมกับยุ่นทำไว้ให้วู้ดไพล์ค่ะ

พิมตั้งชื่อเองว่า กล่องสายใยรัก

...มันคือกล่องไม้เก็บสายสะดือ กับฟันน้ำนม และข้าวของแห่งความทรงจำอื่นๆของลูกที่อยากจะเก็บไว้ค่ะ พิมเลยเอา ผมไฟ สายสิญจน์ที่ญาติผู้ใหญ่ผูกข้อมือรับขวัญให้ในวันทำพิธีตัดผมไฟ ป้ายประจำเตียงเด็กอ่อนที่โรงพยาบาลของวู้ดไพล์ สายรัดข้อเท้าแรกเกิด แล้วก็สายรัดข้อมือของพิมมาเก็บไว้รวมกันค่ะ 

มีช่องใส่ฟันน้ำนมครบ 20 ซี่

ฝากล่องสลักชื่อจริงของวู้ดไพล์เป็นภาษาญี่ปุ่น  あした = อชิตะ



ด้านในของฝากล่องพิมกับยุ่นสลักข้อความถึงวู้ดไพล์เป็นภาษาญี่ปุ่นว่า

うまれてくれて　ありがとう

(อุมะเระเตะ คุเระเตะ อะริงะโต)　

ซึ่งแปลว่า

ขอบคุณที่เกิดมานะจ๊ะ

กะไว้ว่าจะเก็บกล่องนี้เป็นความลับจนกระทั่งฟันน้ำนมซี่แรกของวู้ดไพล์ร่วง วันนั้นจะหยิบกล่องนี้ออกมาแล้วให้วู้ดไพล์หยอดฟันน้ำนมลงกล่องเอง แล้วพิมกับยุ่นก็จะเล่าถึงที่มาที่ไปของสิ่งของต่างๆที่ถูกเก็บอยู่ในกล่องนี้ให้ลูกฟัง คิดเองเออเองว่าลูกน่าจะตื่นเต้นมากนะที่ได้เห็นสายสะดือ เส้นผมเส้นเล็กๆบางๆกับสายรัดข้อเท้าอันกระจิ๋วหริวของตัวเอง^^

ถัดมาเป็นกรอบรูปรอยเท้าแรกเกิดของวู้ดไพล์ค่ะ

จริงๆแล้วเราสามารถสั่งทำกรอบรูปพร้อมรอยเท้าแรกเกิดของลูกเราได้ที่โรงพยาบาลนะคะ มีหลากรูปแบบหลายลวดลายให้เลือกเชียวค่ะ บางรุ่นสามารถอัดเสียงอุแว้ๆของลูกใส่ลงไปในกรอบรูปได้ด้วยนะคะ เป็นอะไรที่เริ่ดมากๆ

แต่กรอบรูปรอยเท้าแรกเกิดของวู้ดไพล์ เป็นของยี่ห้อ Pearhead ค่ะ พิมสั่งซื้อจาก amazon.com แล้วฝากรุ่นพี่ที่รู้จักกันหิ้วจากอเมริกากลับมาให้ (ถูกกว่าซื้อที่เมืองไทยมากๆ)

ที่ไม่สั่งทำกับทางโรงพยาบาลเพราะตั้งใจว่าอยากจะเป็นคนปั๊มเท้าน้อยๆของลูกกันเองค่ะ^^

ตัววัสดุที่ใช้เป็นแม่พิมพ์เป็นแบบ non-toxic เพราะฉะนั้นไม่ต้องกังวลเรื่องสารพิษตกค้างแต่อย่างใดค่ะ แถมยังเป็นแบบผสมมาเสร็จเรียบร้อยแล้ว พร้อมใช่้ และใช้ง่ายมากๆ ไม่ได้มาเป็นผงๆที่ต้องมีขั้นตอนผสมน้ำเองให้ยุ่งยาก และที่สำคัญคือเป็นแบบ mess-free คือเวลาที่เราปั๊มเท้าลูก แล้วดึงเท้าของเค้าออกมาจะไม่มีอะไรติดเท้าของลูกเลยค่ะ และถ้าเราทำพลาด เช่นระหว่างที่กำลังกดเท้าลูกลงไป ลูกเกิดดิ้นๆๆไม่ให้ความร่วมมือทำให้ปั๊มได้ไม่สวย เราก็สามารถขยำๆเจ้าก้อนแม่พิมพ์นี้แล้วก็ปั๊มใหม่จนกว่าจะได้รอยเท้าสวยงามของลูกตามที่เราต้องการเลยค่ะ

นวดๆแม่พิมพ์

แผ่แม่พิมพ์เรียบร้อยก็เตรียมปั๊มกันได้เลย

กร๊าก คุณพ่อยุ่นกลัวพาด กดเท้าลูกซะแรงเชียว แต่วู้ดไพล์บอกชิลๆคับ ไม่เจ็บ

เท้าเล็กกระจิ๊ดริด

และสุดท้ายที่อยากจะแชร์ในบล็อกนี้ ไม่ใช่สิ่งของ แต่เป็นโปรเจคภาพถ่ายแต่ละเดือนของลูกค่ะ คือตอนที่ยังท้องอยู่พิมชอบเข้าไปอ่าน blog ของแม่ๆฝรั่งมากๆค่ะ แล้ววันนึง เสิร์ชไปเรื่อยๆก็ไปได้แรงบันดาลใจมาจาก www.younghouselove.com ค่ะ

คุณแม่ฝรั่งคนนี้เค้าขยันถ่ายรูปลูกมากค่ะ คือถ่ายทุกๆสัปดาห์เลย พอเอารูปมาเรียงต่อกันแล้วอเมซซิ่งมากๆ ตอนเห็นครั้งแรกพิมอึ้งสุดๆ แล้วก็คิดทันทีว่า กรี๊ดๆๆๆ อยากจะทำอย่างนี้ให้วู้ดไพล์บ้าง แต่ขอทำแบบเดือนละรูปก็พอ ทำทุกอาทิตย์เห็นท่าจะไม่ไหว

แต่จะทำโปรเจคนี้ได้ต้องมีการเตรียมอุปกรณ์กันเล็กน้อยค่ะ

1.Bodysuit สีขาวล้วน ไซส์ตั้งแต่แรกเกิดจนถึงหนึ่งขวบ 0-3M/3-6M/6-9M/9-12M (หายากมากๆค่ะ พยายามไปหาตามโบ้เบ้กับสำเพ็งแล้วก็ไม่มี สุดท้ายเลยต้องไปซื้อที่ร้าน mothercare ขายเป็นแพ็คละสามตัว แพงเหมือนกันค่ะ แพ็คละห้าร้อยกว่าบาท แต่อยากทำโปรเจคนี้มากๆเลยกัดฟันซื้อ)

2.ผ้าที่มีลวดลายสำหรับทำ Background (พยายามหาผ้าจากในบ้านของเราก่อนค่ะ พวกผ้าห่มที่มีลายน่ารักๆก็เอามาใช้ได้นะคะ ถ้าไม่มีจริงๆค่อยซื้อ และถ้าจะซื้อแนะนำให้ไปเดินพาหุรัดเลยค่ะ มีผ้าลายน่ารักๆราคาไม่แพงเพียบเลย)             

3.ตุ๊กตา (เอาไว้เทียบสเกลกับตัวของลูกที่โตขึ้นทุกๆเดือนค่ะ)                               

4.ตัวอักษรบนเสื้อ (หลายๆคนใช้วิธีไปสั่งทำสติ๊กเกอร์แปะลงไป แต่พิมใช้วิธีทำ photoshop เพื่อความประหยัดค่ะ)

พิมเพิ่งทำมาได้แค่ 3 เดือน แต่แค่เอารูป 3 ใบนี้มาเรียงต่อกันก็มีคุณค่าสุดๆแล้วค่ะ ดีใจมากๆที่ตัดสินใจทำ ตอนแรกรู้สึกเสียดายเงินค่า bodysuit มากๆเลย แต่ตอนนี้รู้สึกคุ้มสุดๆ เพราะแต่ละเดือนของลูกที่ผ่านไปแล้วมันก็ผ่านไปเลย ย้อนกลับคืนมาไม่ได้

การถ่ายรูปแบบนี้ทำให้เราได้เห็นค่ะว่าแต่ละเดือนลูกน้อยของเราโตขึ้นขนาดไหน ยิ่งใส่ชุดที่เหมือนกัน และถ่ายภาพด้วยมุมเดิมทุกครั้ง แถมมีตุ๊กตาคอยเทียบสเกลนี่ยิ่งเห็นชัด

พิมเลี้ยงลูกเอง อยู่กับลูกแบบ 24 ชั่วโมง 7 วันก็จริง แต่ถ้าไม่เอารูปของแต่ะเดือนมาเรียงกันแบบนี้ก็มองไม่ค่อยออกนะคะว่าเค้าโตขึ้นแค่ไหน

ตอนนี้ชอบนั่งมองรูปสามใบนี้ แล้วก็คิดภาคภูมิใจในความเป็นแม่ของตัวเองค่ะ เลี้ยงด้วยนมแม่ล้วนได้อวบอ้วนขึ้นมาขนาดนี้ เราก็เก่งเหมือนกันนะเนี่ยะ ฮ่าๆๆ เข้าโหมดหลงตัวเอง

ตอนนี้พิมแทบจะทนรอดูแบบครบ 12 รูปไม่ไหวแล้วค่ะ มันจะต้องน่ารักมากๆแน่ๆ

ไว้ครบหนึ่งปีเมื่อไหร่ จะเอามาลงให้ดูกันอีกทีนะคะ อย่าลืมติดตามกันด้วยนะคะ^^