1. ผ้าอ้อมผ้า
มีทั้งแบบผ้าสำลี
ผ้าสาลู ผ้าฝ้าย แต่ที่พิมซื้อมาตอนนี้มีแต่แบบผ้าสาลูค่ะ ขนาด27x27 นิ้ว ซื้อแบบสีขาวล้วนไร้ลายไว้
4 โหล
ตอนไปอบรมคุณพยาบาลแนะนำว่าผ้าอ้อมที่ลูกใช้นุ่งควรใช้แบบสีขาวล้วน
เพราะเวลาที่ลูกฉี่หรืออึออกมา ถ้ามีอะไรแปลกปลอมในฉี่หรืออึของลูกเราจะสังเกตเห็นได้ง่ายที่สุดค่ะ
แต่ก็ซื้อแบบมีลายไว้ด้วย 2 โหล เพราะมีเพื่อนแนะนำมาว่า ผ้าอ้อมที่ใช้นุ่งรองฉี่รองอึ กับใช้เช็ดหน้าเช็ดปาก
หรือพาดบ่าจับลูกเรอควรแยกกันไปเลย
แต่เอาเข้าจริงๆก็ไม่รู้ว่าจะได้ใช้ผ้าอ้อมผ้าบ่อยแค่ไหน
ก็ทราบว่าผ้าอ้อมผ้ามีข้อดีตรงที่ไม่อับชื้น
เราอยู่กับลูกตลอดเวลาลูกฉี่หรืออึปุ๊บก็จับเปลี่ยนทันที แต่...หึๆๆ จะซักกันไหวมั้ย!?
อ่านเจอในพันทิพบ่อยๆค่ะ
มีคุณแม่มาเล่าให้ฟังว่าแรกเริ่มเดิมทีก็ตั้งใจจะนุ่งผ้าอ้อมผ้าให้ลูกตอนกลางวัน
ผ้าอ้อมสำเร็จรูปค่อยใช้เฉพาะตอนกลางคืน แต่พอเอาเข้าจริง
ผ้าอ้อมผ้าสร้างความลำบากให้กับชีวิตมากจนต้องสวัสดีลาก่อน
พึ่งแต่ผ้าอ้อมสำเร็จรูปอย่างเดียว
2.
ผ้าอ้อมสำเร็จรูป
ซื้อแบบ newborn
ของ mamy
poko มา มีขอบเอวเว้าสะดือป้องกันตัวผ้าอ้อมไปสัมผัสกับสะดือของลูกที่ยังไม่แห้งหลุดไปค่ะ
ไซส์ newborn นี้ใช้ได้ตั้งแต่แรกเกิด
– น้ำหนัก
5 กิโลกรัมค่ะ
3.
เข็มกลัดผ้าอ้อมแบบซ่อนปลาย
ซื้อมาเผื่อไว้อีกเหมือนกันค่ะ
จริงๆคงจะใช้วิธีผูกผ้าอ้อมตามที่ได้เรียนมาก ถึงจะเป็นเข็มกลัดแบบซ่อนปลายก็เถอะ
แต่เห็นอะไรแหลมๆแล้วมันหวาดเสียวค่ะ
4.
เสื้อผ้าลูก
เตรียมไว้หลายแบบค่ะ
ทั้งแบบผ้าป่าน ผ้าฝ้าย แขนสั้น แขนยาว ซื้อเป็นแบบผูกหน้าเพราะคุณพยาบาลบอกว่าใส่ง่ายกว่าแบบอื่นๆ
กางเกงเข้าชุดกันขาสั้น ขายาว บอดี้สูท จั๊มสูท ชุดนอนแบบชุดหมีคลุมถึงเท้า
ชุดหล่อไว้ใส่ออกไปซิ่งนอกบ้าน พิมไม่ได้ตุนแต่ละไซส์ไว้เยอะมากค่ะ
เพราะคุณแม่รุ่นพี่บอกมาว่าเด็กโตเร็วแป๊บเดียวก็คับหมดแล้ว
บางชุดได้ใส่แค่ครั้งสองครั้งก็สวัสดีลาก่อนไม่เคยได้เวียนกลับมาใส่อีก หรือบางชุดอย่างพวกชุดนอนแบบชุดหมีคลุมถึงเท้านี่ต้องเสี่ยงดวงมากๆว่าลูกจะชอบใส่รึเปล่า
เพราะเคยอ่าน blog ของคุณแม่บางคนบอกว่าคุณลูกไม่โปรดชุดหมีอย่างแรง
จับใส่ทีไรเป็นต้องกรีดร้องดีดดิ้นจะเอาตัวเองออกจากชุดหมีให้ได้
เรื่องเสื้อผ้า
รวมถึงพวกผ้าอ้อมผ้าด้วยถ้ามันไม่พอจริงๆ (ไม่พอในที่นี้อาจเกิดจากเหตุการณ์แม่หัวฟูซัก
ตาก/อบ
รีดไม่ทัน) ก็ค่อยออกไปซื้อมาเพิ่มค่ะ
ไม่ซีเรียส
5.
ถุงมือ
ได้มาจากเซ็ทเสื้อผ้าลูก
มีอยู่ 2 คู่
ซึ่งก็คิดว่าคงจะไม่ซื้อเพิ่มค่ะ เพราะตั้งใจไว้ว่าจะไม่ใส่ถุงมือให้ลูกค่ะ
เคยอ่านเจอมาเขาบอกว่าไม่ควรใส่ถุงมือให้ลูกเพราะถุงมือจะไปปิดกันพัฒนาการของทักษะการใช้กล้ามเนื้อมัดเล็กของลูก
(fine motor skills)
ควรปล่อยให้ลูกได้สัมผัสผิวพ่อแม่ ผิวตัวเอง เสื้อผ้าของเขาเอง รวมถึงสิ่งต่างๆที่อยู่ใกล้ๆตัวเขา ให้เขาสำรวจโลกใบกว้างด้วยมือน้อยๆของเขา
ลูกจะข่วนจะจิกหน้าตัวเองบ้างก็ไม่เป็นไรค่ะ เราก็ช่วยลูกด้วยการพยายามใส่ใจกับเล็บของลูก
ตัดให้สั้นอยู่เสมอ แล้วขอบอกว่าเด็กน้อยแผลหายเร็วมากๆ
พิมเคยอเมซซิ่งไทยแลนด์กับแผลยาวที่หน้าของหลานสาวสองวัยสองขวบมาแล้วค่ะ
ตอนนั้นคิดว่าหลานชั้นเสียโฉมแล้วแน่ๆงานนี้ แต่ผ่านไปไม่ถึงอาทิตย์ดี แผลหายวับเหมือนไม่เคยมีแผลเลยค่ะ
ยาก็ไม่ได้ทานะคะ มันหายของมันไปเอง
6.
ถุงเท้า
7.
หมวกเด็กอ่อน
เตรียมไว้แค่สองสามใบค่ะ เผื่อลูกเป็นพวกขี้ร้อนไม่ชอบใส่หมวก
8.
ผ้ากันน้ำลาย
ตอนนี้มีอยู่แค่ไม่กี่ผืนค่ะ
คิดว่ากว่าจะใช้ก็อีกหลายเดือนเลยยังไม่รีบตุนมากค่ะ
9.
ผ้าห่อตัว
สำหรับห่อตัวลูกเป็นหนอนน้อยตอนออกจากโรงพยาบาล
เห็นแม่ๆรุ่นพี่บอกว่าแรกๆน่าจะได้ใช้บ่อย ลูกจะชอบให้ห่อตัว เขาจะรู้สึกอบอุ่นเหมือนกับตอนที่ยังขดตัวอยู่ในท้องแม่
คุณพยาบาลก็บอกมาเหมือนกันว่า ถ้าลูกร้องไห้แคว่กๆๆ การห่อตัวลูกจะช่วยให้ลูกสงบลงได้ด้วยค่ะ
10.
น้ำยาซักผ้า น้ำยาปรับผ้านุ่ม